![]() | ![]() |
Het Amerikaanse continent heeft eigenlijk betrekkelijk weinig wijn producerende gebieden, als je kijkt naar de hoeveelheid landen die hiervan deel uitmaken. Wijnbouw vind je in de volgende gebieden: Canada, VS., Californië, Argentinië, Chili, Brazilië en Uruguay. Canada heeft drie wijnbouwgebieden. Quebec: waar tot nu toe geen bijzondere wijnen vandaan komen. Ontario: heeft de langste wijnbouwtraditie en bestaat weer uit een aantal sub-districten te weten: Niagara Peninsula, Lake Erie en Pelée Island. De omgeving van het Niagarameer is tevens het wijnbouwgebied bij uitstek. De zomers zijn heet en de winters zijn extreem koud British Columbia: heeft al een grote wijnbouwtraditie maar de kwaliteit liet te wensen over. Pas de laatste tien jaar zien we een opgaande lijn in kwaliteit, wat is te danken aan het massaal herplanten met Europese druivensoorten zoals de chardonnay, gewürztraminer, pinot noir en merlot. De wijnen met het VQA label geven een garantie voor de betere kwaliteiten voor zowel herkomst als van samenstelling. Doorgaans zijn Canadese wijnen licht gestructureerd. De Verenigde Staten van Amerika hebben vier grote wijnbouwgebieden: New York: Eiger Lakes, Lake Erie, Hudson River en Long Island. Zuiden / midwesten: Texas, Carolina, New Mexico, Georgia, Missouri, Arkansas en Iowa. Noordwesten: Washington state, Oregon en Idaho. Californië: Napa, Sonoma en Carneros. Alhoewel Californië meestal wordt gezien als een Nieuwe Wereld wijnland, zou je het ook kunnen beschouwen als het jongste Oude Wereld wijnland. Men begon tenslotte al rond 1769 met wijnbouw in Californië, toen Spaanse monniken vanuit Mexico wijnbouw introduceerden in Californië. Washington State is tegenwoordig het tweede wijnbouwgebied van Amerika. De wijnen zijn zeer verfijnd en kunnen zeker concureren met de Californische soortgenoten. Lees meer over Washington Wine Country De wijnbouw dateert al uit de 18e eeuw en in 1830 begon een Fransman Jean Louis Vignes uit de Bordeauxstreek met het importeren van Europese druivensoorten (Typisch Amerikaanse druiven zijn: catawba, concorde, delaware en alexander). Tijdens de drooglegging van 1919 tot 1933 heeft de wijnbouw een grote terugslag gekregen en pas vanaf de zeventiger jaren kwam er weer een opbloei. Dit heeft er voor gezorgd, dat de kwaliteit van de wijnen van matig en slecht nu op een voortreffelijk niveau staat waarbij ze zeker kunnen concurreren met de Europese wijnen. De opzet van de Amerikaanse wijngaarden is net als alles in Amerika groots van opzet maar er komt steeds meer de omslag naar kleinere bedrijven omdat het steeds duidelijker wordt, dat gevoel en passie van essentieel belang is om een hoge kwaliteit van de wijnen te kunnen waarborgen. Het is een grote eer voor de Europese wijnbouw industrie nu er steeds meer Europese trekjes zijn te ontdekken bij het maken van de duizenden verschillende wijnen die door de grote klimaat verschillen voor nog meer verrassingen zorgdragen. Meestal dragen de wijnen de naam van de druif waar de wijn van is gemaakt. Er is ook een herkomstbenaming garantie AVA (American Viticulturel Areas) die vooral is gebaseerd op de ligging en het klimaat (op dit moment zijn er 169 AVA´s). Zo moeten er ten minste 85% uit het gebied afkomstige druiven worden gebruikt. Als het om wijn gaat met de vermelding van één druivennaam, dan moet deze hieruit voor 75% bestaan (In Oregon is deze verhouding: afkomstig uit gebied 100% en druivensoort 90%). Mexico |